Stanowisko Sejmiku Województwa Podlaskiego z dnia 29 grudnia 2008 r. w sprawie projektu zmian do ustawy Prawo wodne.
STANOWISKO
SEJMIKU WOJEWÓDZTWA PODLASKIEGO
z dnia 29 grudnia 2008 r.
w sprawie projektu zmian do ustawy Prawo wodne.
Sejmik Województwa Podlaskiego mając na uwadze realizację zadań zleconych Samorządowi Województwa ustawą z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750 ze zm.) dotyczących oceny wypełnienia przez uprawnionego do rybactwa obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej (art. 6 ust. 2a w/w ustawy), wyraża stanowisko, iż w obecnej sytuacji prawnej, wykonywanie tego zadania doznaje istotnego ograniczenia.
Na podstawie art. 6 ust. 2a powoływanej wyżej ustawy dokonywana jest ocena wypełnienia przez uprawnionego do rybactwa obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej, co jednoznacznie wskazuje na ustalenie przez zarząd województwa wykonania lub niewykonania obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej będącej podstawowym obowiązkiem uprawnionego do rybactwa.
Należy jednak zauważyć, iż nie sposób realizować powyższego obowiązku w oderwaniu od ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.). Brak spójności pomiędzy tymi ustawami prowadzi w wielu przypadkach do rybackiego użytkowania wód pomimo prowadzenia nieracjonalnej gospodarki rybackiej, bowiem z art. 13 ust. 7 ustawy Prawo wodnego, wynika iż w przypadku nierealizowania założeń zawartych w operacie rybackim, umowa użytkowania może być rozwiązana w każdym czasie i bez odszkodowania przez dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej. Organom tym zależy bardziej na ciągłości zawartych umów, wobec czego informacje o prowadzeniu nieracjonalnej gospodarki rybackiej stwierdzonej na podstawie art. 6 ust. 2a ustawy o rybactwie śródlądowym traktują względnie, nie rozwiązując umów dzierżawy co prowadzi do sytuacji rybackiego użytkowania publicznych śródlądowych wód płynących przez osoby, wobec których stwierdzono prowadzenie nieracjonalnej gospodarki rybackiej.
Taki stan rzeczy wskazuje na naruszenie przez Regionalne Zarządy Gospodarki Wodnej ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju (Dz. U. Nr 97, poz. 1051 oraz z 2003 r. Nr 113, poz. 1068), bowiem wody płynące należą do strategicznych zasobów kraju, nie podlegają żadnym przekształceniom własnościowym, a na organach administracji publicznej i osobach sprawujących nad nimi zarząd ciążą szczególne obowiązki ich utrzymania, powiększania i odnawiania.
Mając powyższe na uwadze Sejmik Województwa Podlaskiego prosi o podjęcie działań prowadzących do poprawy tego stanu rzeczy poprzez wprowadzenie obligatoryjnego rozwiązania umowy w przypadku prowadzenia nieracjonalnej gospodarki rybackiej co skutecznie rozwiązałoby ten problem, wobec czego wnosi o dokonanie zmiany w ustawie Prawo wodne poprzez dodanie w art. 13 po ust. 7, ustępu 7a w brzmieniu:
„7a. Organ, o którym mowa w ust. 3, rozwiązuję umowę użytkowania bez odszkodowania w przypadku stwierdzenia nieracjonalnej gospodarki rybackiej na podstawie art. 6 ust. 2a ustawy o rybactwie śródlądowym.”.