Stanowisko Sejmiku Województwa Podlaskiego z dnia 16 lutego 2009 r. w sprawie ustanowienia roku 2009 Rokiem Świętego Brunona z Kwerfurtu.

Stanowisko
Sejmiku Województwa Podlaskiego 
z dnia 16 lutego 2009 r.
w sprawie ustanowienia roku 2009 Rokiem Świętego Brunona z Kwerfurtu

          Sejmik Województwa Podlaskiego pragnąc przyłączyć się do obchodów tysiąclecia męczeńskiej śmierci św. Brunona z Kwerfurtu, Biskupa i Męczennika, którego misyjna działalność przyczyniła się do zasiania wiary chrześcijańskiej na polskiej ziemi ustanawia w województwie podlaskim rok 2009 Rokiem Świętego Brunona z Kwerfurtu.
          Święty Brunon z Kwerfurtu urodził się około 974 roku. Pochodził z arystokratycznej rodziny, spokrewnionej z panującą w Niemczech dynastią Ludolfingów. W znanej szkole w Magdeburgu, w której wcześniej kształcił się św. Wojciech, odebrał gruntowne wykształcenie pod kierunkiem magistra Gedona. Do szkoły uczęszczał z kuzynem Thietmarem, późniejszym biskupem w Merseburgu i znanym kronikarzem, który w swojej kronice poświęcił mu dość obszerne rozdziały. Św. Brunon wcześnie uzyskał godność kanonika katedry magdeburskiej, a powołany na dwór cesarski, został kapelanem Ottona III. Wiadomość o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha w 997 r. mocno nim wstrząsnęła. Gdy z końcem 997 roku cesarz Otton III wybrał się do Rzymu, św. Brunon dołączył do jego orszaku, nie wrócił jednak z nim do Niemiec, tylko został przez kilka lat we Włoszech. Wstąpił do klasztoru św. św. Bonifacego i Aleksego na Awentynie, w którym niegdyś jako mnich przebywał św. Wojciech. Prawdopodobnie w sierpniu 1004 roku wyświęcony został na arcybiskupa misyjnego przez metropolitę magdeburskiego Tagiona. W letnich miesiącach 1008 roku św. Brunon dotarł z misyjną akcją do Polski. Jego bardzo aktywna działalność ściśle związana była z polskimi sprawami. Gdy po śmierci Ottona III jego idee współpracy z sąsiadami zamarły w Niemczech, nie znajdując poparcia u jego następcy, Henryka II, św. Brunon znalazł to poparcie u przyjaciela zmarłego cesarza – króla Bolesława Chrobrego. Przyjęty przez niego bardzo serdecznie, dalszą misyjną akcję postanowił prowadzić z Polski. Według niektórych uczonych był drugim, obok gnieźnieńskiego, arcybiskupem i posiadał metropolię we wschodniej połaci państwa polskiego. Nadchodzący wybuch nowej wojny Henryka II z Bolesławem Chrobrym był dla św. Brunona dotkliwym ciosem, gdyż na zgodzie Polski z Niemcami budował on plan nawracania ludów pogańskich. Napisał wówczas swój głośny „List do cesarza Henryka II”, będący próbą mediacji między cesarzem a królem Bolesławem Chrobrym. List ten jest jednym z pierwszych dzieł piśmienniczych napisanych na terenie Polski. Podczas pobytu w Polsce św. Brunon napisał również dwa dzieła hagiograficzne: Żywot św. Wojciecha i Żywot Pięciu Braci Męczenników, które są to pierwszorzędnymi źródłami do dziejów wczesnośredniowiecznej Polski i Europy środkowej i zainicjowały  łacińskie piśmiennictwo w naszym kraju. Św. Brunon poniósł męczeńską śmierć wraz z 18 misjonarzami 14 lutego lub 9 marca 1009 roku. Trudno określić miejsce męczeństwa. Niektóre źródła mówią o okolicach Giżycka, Łomży lub Drohiczyna. Król Bolesław Chrobry wykupił ciało św. Brunona, lecz nie wiadomo, gdzie zostało pochowane. 
          Obchód liturgiczny ku czci św. Brunona przypada na dzień 12 lipca. Od 1963 roku święty biskup i męczennik jest głównym  patronem diecezji łomżyńskiej, gdyż według Kroniki Spangeberga ok. 1000 r. założył on kościół św. Wawrzyńca w Łomży.
          W województwie Warmińsko-Mazurskim rok 2009 został ustanowiony Rokiem Świętego Brunona z Kwerfurtu. Rok Jubileuszowy jest okazją do refleksji o historii i tradycji naszej Ojczyzny i wiary chrześcijańskiej. Podkreślić również trzeba, iż św. Brunon jest niezwykle ważnym elementem tożsamości, kultury i historii Ziemi Łomżyńskiej a ustanowienie roku 2009 w województwie podlaskim Rokiem Świętego Brunona z Kwerfurtu  będzie ukoronowaniem jego zasług.